Samobójstwa wśród młodzieży. Wykład z elementami warsztatu dla uczniów Technikum i Zasadniczej Szkoły Zawodowej.
Warsztaty poprowadziła dr Urszula Marcinkowska.
Chłopaki nie płaczą, bądź mężczyzną, nie maż się – to tylko niektóre określenia, jakie padają pod adresem zarówno młodszych, jak i starszych mężczyzn. Mężczyźni biorą je sobie do serca i niechętnie rozmawiają o swych problemach. Rezultaty przyjęcia takiej obronnej postawy są zazwyczaj bardzo szkodliwe i przejawiają się pod postaciami narastającej agresji, zaburzeń psychicznych oraz prób samobójczych. W przypadku tych ostatnich mężczyźni są stanowczy i zdeterminowani, co powoduje, iż próby samobójcze w zdecydowanej większości kończą się zgonem. Aż 90% samobójców w Polsce stanowią mężczyźni. Niestety statystyki te dotyczą również młodych osób – najwięcej samobójców notuje się w przedziale wiekowym 15-24 lata. Jednak, podobnie jak w przypadku innych problemów wynikających z szybkiego tempa życia i coraz większych wymagań (któż dziś nie dąży do sukcesu?), także i samobójstwom możemy zapobiegać. Stąd wykład pozwalający zrozumieć motywy, które nakłaniają młodego człowieka do odebrania sobie życia. Nieistotny jest powód trudności: nieodwzajemniona miłość, brak porozumienia z rówieśnikami, zabiegani rodzice. Z każdej sytuacji jest wyjście. Ważne jednak, by po pierwsze przyznać się przed samym sobą: potrzebuje rady, wsparcia, pomocy, po drugie zaś, by po nie sięgnąć. Gdzie szukać pomocy? Młodzież niechętnie korzysta z porad lekarskich i psychologicznych. Potrzebne są zatem narzędzia będące do szybkiej dyspozycji-poprzez Internet czy telefon. Od kilku lat funkcjonuje w Polsce wiele organizacji, które w profesjonalny sposób pomagają dzieciom i młodzieży w trudnych sytuacjach życiowych. Należą do nich:
- Fundacja Zobacz… JESTEM
- 0 116 111- telefon zaufania dla młodzieży
- Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
- Fundacja Kidprotect
- Poradnia telefoniczna Niebieskiej Linii (jeśli dziecko lub nastolatek ma problemy w rodzinie)
- Grupa Edukatorów Seksualnych PONTON (kompetentne osoby odpowiadają na drażliwe pytania dotyczące współżycia seksualnego).
Większość wymienionych instytucji działa całodobowo i bezpłatnie. Można zadzwonić, wysłać sms-a, napisać maila. Z pewnością ktoś odpowie. Ponadto zawsze warto porozmawiać z osobą, do której ma się zaufanie, nawet jeśli jest to osoba nie posiadająca odpowiedniego wykształcenia. Jak wskazuje praktyka społeczna – poproś o pomoc, a z pewnością znajdzie się ktoś, kto poda ci pomocną dłoń.
